Μπροσούρα
Για να κατεβάσετε τη μπροσούρα σε μορφή PDF κάντε κλικ στην εικόνα
Εκδηλώσεις
26/02/10: Oικονομική Κρίση & Συναίνεση
Σάββατο 17 Δεκεμβρίου 2011
Παρέμβαση σε εγκαίνια γραφείων της ΔΗΜ.ΑΡ μετά την επερώτηση για το κτήριο της Σκαραμαγκά
9:27 μ.μ. |
Την Παρασκευή 16-12-11 πραγματοποιήθηκε παρέμβαση στα εγκαίνια των γραφείων της Δημοκρατικής Αριστεράς στο Ίλιον από περίπου 50 συντρόφους και συντρόφισσες που συμμετέχουμε στην κατάληψη Σκαραμαγκά και αλληλέγγυους-αλληλέγγυες. Η παρέμβαση έγινε με αφορμή την επερώτηση που κατέθεσαν στη βουλή οι βουλευτές της Δημ.Αρ. Ψαριανός και Λεβέντης “για το διατηρητέο στον αριθμό 61 της οδού Πατησίων, που αποτέλεσε την οικία της Μαρίας Κάλλας κατά τα νεανικά της χρόνια, καθώς και για το Μουσείο «Μαρία Κάλλας», που παραμένει σήμερα κλειστό”
Κατά τη διάρκεια της παρέμβασης, η οποία έγινε μιάμιση ώρα μετά την ανακοινωμένη ώρα των εγκαινίων, πετάχτηκαν τρικάκια, μοιράστηκαν κείμενα, φωνάχθηκαν συνθήματα, ενώ ανοίχτηκε πανό κάτω από τα γραφεία το οποίο έγραφε: «Δωσίλογοι της Δημοκρατικής Αριστεράς» κάτω τα χέρια από την «κατάληψη Σκαραμαγκά». Η παρέμβαση ήταν σύντομη ενώ μερικά άτομα ανέβηκαν στα γραφεία και επέδωσαν την ανακοίνωση της κατάληψης στους ελάχιστους παραβρισκόμενους, τοπικά στελέχη ως επί το πλείστον καθιστώντας σαφές ότι θα μας βρίσκουν μπροστά τους κάθε φορά που επιλέγουν να χτυπήσουν τον κόσμο της εξέγερσης και της αυτοοργάνωσης και τα απελευθερωτικά εγχειρήματα που έχει γεννήσει.
Στις 5 Δεκέμβρη 2011, μια μέρα δηλαδή πριν από την συμπλήρωση 3 ετών από τη δολοφονία του Αλ. Γρηγορόπουλου και το ξέσπασμα της εξέγερσης του Δεκέμβρη του ’08, οι βουλευτές Θανάσης Λεβέντης και Γρηγόρης Ψαριανός κατέθεσαν στην βουλή επερώτηση σχετικά με το μουσείο της Μαρίας Κάλλας και την «εγκατάλειψη» του κτιρίου της Πατησίων 61, που έζησε τα εφηβικά της χρόνια η μεγαλοαστή τραγουδίστρια της όπερας. Τα δύο εν λόγω καθάρματα, που ξεπέρασαν σε χυδαιότητα τους φασίστες του ΛΑΟΣ, ανήκουν στο κόμμα της δημοκρατικής αριστεράς. Στη ΔΗΜ.ΑΡ. ανήκει και η Άννα Φιλίνη, η οποία ως πρόεδρος του πολιτιστικού οργανισμού του δήμου Αθηναίων είχε θέσει στο παρελθόν το ίδιο ζήτημα στο δημοτικό συμβούλιο.
Η δημοκρατική αριστερά αυτοχαρακτηρίζεται ως «η αριστερά της ευθύνης», η αριστερά δηλαδή, που δεν εναντιώνεται απλά στο «σύστημα» αλλά προτείνει και λύσεις. Η μετάφραση αυτής της φράσης είναι ότι θέλει να αποτελέσει μια βασική συνιστώσα του σχήματος εξουσίας, που θα προκύψει μετά τις επόμενες εκλογές. Μέσα στη συνθήκη της βαθύτατης συστημικής κρίσης, όπου το πολιτικό σύστημα έχει απολέσει κάθε δυνατότητα (εκμαίευσης) συναίνεσης, η πολιτική και οικονομική κυριαρχία αναζητά ένα μοντέλο διαχείρισης, μέσω του οποίου θα μπορεί να επιβάλλει όσο το δυνατόν ευκολότερα τις πολιτικές εξαθλίωσης απέναντι στο κοινωνικό σώμα. Προκειμένου να λειτουργήσει το μοντέλο αυτό με τους ευνοϊκότερους για την κυριαρχία όρους, στήνεται πάνω σε ένα ευρύτερο πολιτικό/κομματικό φάσμα, από την ακροδεξιά ως την αριστερά. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσονται και οι επιδιώξεις της Δημοκρατικής Αριστεράς, η οποία επιθυμεί να έχει νομή στο νέο πολιτικό σκηνικό. Η συνταγή άλλωστε είναι δοκιμασμένη στο πεδίο του δήμου Αθηναίων. Η Δημοκρατική Αριστερά συμμετέχει ενεργά στην εξουσιαστική κολεγιά μαζί με τον δήμαρχο Αθηναίων Καμίνη, ο οποίος ζητά επανειλημμένα νέα ρύθμιση για τις διαδηλώσεις ώστε να μην “διαταράσσεται” το εμπορικό Κέντρο της πόλης , εγκαινιάζοντας παράλληλα την προνοιακή πολιτική του προς τις ευάλωτες ομάδες ξηλώνοντας σε πρώτη φάση τα παγκάκια από τις πλατείες για να μην κοιμούνται οι άστεγοι.
Γι' αυτούς ακριβώς τους λόγους υπογράφει σε κάθε ευκαιρία δηλώσεις νομιμοφροσύνης και υποστήριξης προς το καθεστώς, κρατώντας εχθρική στάση απέναντι σε όποιον αγωνίζεται. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι μετά το απεργιακό διήμερο 19-20 Οκτώβρη συνέπλευσε με όλο τον εξουσιαστικό συρφετό τονίζοντας χαρακτηριστικά: «Είναι ενθαρρυντικό γεγονός ότι σήμερα οι χιλιάδες διαδηλωτές απώθησαν και απομόνωσαν τους κουκουλοφόρους, οι οποίοι για ακόμα μια φορά, επιχείρησαν να πλήξουν το μαζικό λαϊκό κίνημα». Η δημοκρατική αριστερά συμμετέχοντας εμφατικά στη συμμαχία των πρόθυμων και των τιμητών της κοινωνικής ειρήνης, όντας κομμάτι του κόσμου της διαμεσολάβησης και της εξουσίας καταδικάζει και εναντιώνεται σε κάθε ακηδεμόνευτο και συγκρουσιακό αγώνα καθώς νιώθει να κινδυνεύει από κάθε χειρονομία και λογική εξέγερσης.
Στο ίδιο πλαίσιο εντάσσεται και η ερώτηση για την κατάληψη Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά η οποία έρχεται να προλειάνει το έδαφος από τα αριστερά- για κατασταλτική επιχείρηση εναντίον της. Μετά την επερώτηση των φασιστών βουλευτών του ΛΑΟΣ για τις καταλήψεις του κέντρου,τις κοινές επίθεσεις ακροδεξιών και ΜΑΤ στην κατάληψη της Σκαραμαγκά στις 10/5 και 16/5 και την εισβολή της αστυνομίας στις 29/7, ήρθε τώρα το αριστερό δεκανίκι της εξουσίας που λέγεται ΔΗΜ.ΑΡ να απλώσει τα ξερά του στην κατάληψή μας και θα είναι εξίσου υπόλογοι σε ενδεχόμενη εκκένωσή της.
Γιατί γνωρίζουν πάρα πολύ καλά οι δηλωσίες της δημοκρατικής αριστεράς, ότι το κατειλημμένο έδαφος της Σκαραμαγκά δεν είναι «ερειπωμένο». Αποτελεί μια εστία αυτοοργανωμένης ζωής μέσα στο εμπορικό κέντρο της μητρόπολης το οποίο θα επιθυμούσαν οι κρατικοί και δημοτικοί άρχοντες να είναι αποστειρωμένο «φιλοξενώντας» μόνο μουσεία και ναούς κατανάλωσης και διακίνησης εμπορευμάτων. Αντίθετα με αυτές τις προσδοκίες, μέσα στην κατάληψη πραγματοποιούνται πλήθος πολιτικών και πολιτιστικών δραστηριοτήτων με ανταγωνιστικό, προς το υπάρχον, πρόσημο.
Η κατάληψη Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά θα συνεχίσει να δρα στην κατεύθυνση της αντίστασης και της αυτοοργάνωσης. Της σύγκρουσης και της αλληλεγγύης. Λαμβάνοντας τις αποφάσεις συλλογικά χωρίς ιεραρχίες, ειδικούς και ακολουθητές. Αποτελώντας κομμάτι του αναρχικού/αντιεξουσιαστικού κινήματος, στεκόμενη στο πλάι κάθε αγωνιζόμενου/ης και κάθε καταπιεσμένου/ης.
Μέσα από την κατάληψη θα συνεχίσουμε να εξυφαίνουμε τα όνειρα μας για την ανατροπή του κόσμου της εκμετάλλευσης. Για να συμβάλουμε και εμείς στην κατεύθυνση της κοινωνικής επανάστασης, και στην ανοικοδόμησης μιας κοινωνίας ελευθερίας. Ενισχύοντας τους εφιάλτες κάθε δεξιού και αριστερού στυλοβάτη του συστήματος, τους υπενθυμίζουμε, ότι ήρθαμε για να μείνουμε...
10,100, χιλιάδες καταλήψεις
Ενάντια σε ένα κόσμο οργανωμένης πλήξης
Ετικέτες