Χορός της Καρμανιόλας

Ο Χορός της Καρμανιόλας ήταν λαϊκό έθιμο των αβράκωτων. Παραδοσιακός χορός ο οποίος αποτελούσε έναν τρόπο έκφρασης των υποτελών τάξεων. Επί Ροβεσπιέρου έγινε ο χορός που συνόδευε αποκεφαλισμούς αστών, δικαστών και αντεπαναστατών γενικότερα. Λαμβάνοντας κατά νου τη ρήση του Μπένγιαμιν ότι «τίποτε απ' ότι έχει συμβεί δεν πρέπει να χαθεί από την ιστορία» και προσθέτοντας ότι «μονάχα στη λυτρωμένη ανθρωπότητα ανήκει ολότελα το παρελθόν της», η επιλογή του ονόματος έγινε για να διατηρήσει στο παρόν τόσο το ιστορικό περιεχόμενο του χορού (κριτικά πάντα) όσο και την μελλοντική προβολή του. Να τον χορεύουμε στην απελευθερωμένη κοινωνία του αύριο.

Μπροσούρα

Μπροσούρα
Για να κατεβάσετε τη μπροσούρα σε μορφή PDF κάντε κλικ στην εικόνα

Εκδηλώσεις

Εκδηλώσεις
26/02/10: Oικονομική Κρίση & Συναίνεση
Σάββατο 26 Δεκεμβρίου 2009

Γενική Απεργία Διαρκείας (2/4/09)

κείμενο αφίσας:


Δεν είναι για τους μισθούς που δε μας αρκούν

Δεν είναι για τα ωράρια που δεν υπάρχουν

Δεν είναι για την ανύπαρκτη κοινωνική ασφάλιση

Δεν είναι γιατί ο καθένας συνδιαλέγεται ατομικά τους όρους της δουλειάς του

Δεν είναι για τους εργατοπατέρες που ξεπουλάνε αγώνες

Δεν είναι για τα αφεντικά που μας θέλουν με σκυμμένα κεφάλια

Δεν είναι για την ανεργία, τις απειλές, τους βιασμούς, τις δολοφονίες


ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ


Είναι γιατί θέλουμε να απορρυθμίσουμε τους χρόνους της καθημερινότητάς μας

να δημιουργήσουμε ανατρεπτικά πεδία γνωριμίας, συζήτησης, ζύμωσης

για να συλλογικοποιήσουμε τις επιθυμίες μας

και να καταστρέψουμε τους όρους αιχμαλωσίας μας

για μια ζωή χωρίς καταπίεση και εκμετάλλευση

γιατί δεν τους χρειαζόμαστε εμείς, αυτοί μας χρειάζονται

γιατί όλα μας ανήκουν







το κείμενο που μοιράστηκε στην απεργία:


Για τη Γενική Απεργία

2/4/2009

και κάθε Γενική Απεργία

Ορίζοντας ως απεργία το μπλοκάριμα της παραγωγικής διαδιακασίας με την μαζική αποχή των εργαζόμενων απο αυτήν, το ερώτημα που είναι σήμερα πιο επίκαιρο απο ποτέ κατά την διάρκεια μιας «μαζικής - γενικής» απεργίας, είναι αν όντως η χρησιμοποίηση αυτού του επιθέτου αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα. Η προβληματική ως προς τον χαρακτηρισμό μιας απεργίας ως «μαζικής - γενικής», στέκεται τόσο σε ποσοτικούς όσο και σε ποιοτικούς όρους, οι οποίοι έχουν μια κοινή συνιστώσα: την απουσία του συλλογικού σε επίπεδο διαδικασιών και διεκδικήσεων.



συνεχίζεται εδώ


Συγκεντρώσεις

...