Χορός της Καρμανιόλας

Ο Χορός της Καρμανιόλας ήταν λαϊκό έθιμο των αβράκωτων. Παραδοσιακός χορός ο οποίος αποτελούσε έναν τρόπο έκφρασης των υποτελών τάξεων. Επί Ροβεσπιέρου έγινε ο χορός που συνόδευε αποκεφαλισμούς αστών, δικαστών και αντεπαναστατών γενικότερα. Λαμβάνοντας κατά νου τη ρήση του Μπένγιαμιν ότι «τίποτε απ' ότι έχει συμβεί δεν πρέπει να χαθεί από την ιστορία» και προσθέτοντας ότι «μονάχα στη λυτρωμένη ανθρωπότητα ανήκει ολότελα το παρελθόν της», η επιλογή του ονόματος έγινε για να διατηρήσει στο παρόν τόσο το ιστορικό περιεχόμενο του χορού (κριτικά πάντα) όσο και την μελλοντική προβολή του. Να τον χορεύουμε στην απελευθερωμένη κοινωνία του αύριο.

Μπροσούρα

Μπροσούρα
Για να κατεβάσετε τη μπροσούρα σε μορφή PDF κάντε κλικ στην εικόνα

Εκδηλώσεις

Εκδηλώσεις
26/02/10: Oικονομική Κρίση & Συναίνεση
Κυριακή 27 Δεκεμβρίου 2009

Για την επίθεση στο αναρχικό Ρεσάλτο και τον Δεκέμβρη του 2009 (19/12/09)




κείμενο για την επίθεση στο αναρχικό Ρεσάλτο και τον Δεκέμβρη του 2009:

Απέναντι στη διάχυση του φόβου…


Ο αγώνας συνεχίζεται…

Eνα χρόνο μετά την κοινωνική-ταξική εξέγερση του περσινού Δεκέμβρη και η κοινωνική συναίνεση ακροβατεί σε τεντωμένο σχοινί χωρίς δίχτυ ασφαλείας. Μια συναίνεση θεσμική και μόνο, ανάμεσα στα αφεντικά, τα κόμματα, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και τους εργατοπατέρες, μιας και η μοναδική υπόσχεση του παραπαίοντα καπιταλισμού, στο παρόν, είναι η περισσότερη φτώχεια (υλική και μη). Μια κοινωνική ειρήνη όμως, που πρέπει να επιβληθεί με όποιο κόστος, στηριζόμενη στο φόβο.


Στην προσπάθεια παραγωγής και εξασφάλισης της κοινωνικής ειρήνης, το κράτος ξεδιπλώνει περίτεχνα, από τον Δεκέμβρη και μετά, όλους του κατασταλτικούς –προληπτικούς και μη– μηχανισμούς του. Η ταυτότητα του εξεγερμένου αποδομείται και διαχωρίζεται, δεχόμενη επίθεση σε επίπεδα που ορίζονται έξω από αυτή. Τα Εξάρχεια στρατοκρατούνται και η χαρτογράφηση «υπόπτων» ξεκινάει με την άνοδο των «σοσιαλδημοκρατών» στην εξουσία.

συνέχεια εδώ

Να συντρίψουμε το σύγχρονο απαρτχάιντ (7/7/09)



κείμενο που καλούσε στην πορεία προς την πλ. Αγίου Παντελεήμονα (7/7/09):

Να συντρίψουμε το σύγχρονο άπαρτχαϊντ



Η «τελική λύση» για την εξόντωση των μεταναστών βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Η ελληνική δημοκρατία ετοιμάζεται να δώσει το τελειωτικό χτύπημα στα «μιάσματα», που νοθεύουν την εθνική καθαρότητα και «βρωμίζουν» τις γειτονιές των αστικών κέντρων. Οι επιχειρήσεις-σκούπα υλοποιούνται η μία μετά την άλλη, οι απελάσεις συνεχίζονται σε αυξητική κλίμακα, νέα στρατόπεδα συγκέντρωσης κατασκευάζονται, οι κατασταλτικοί μηχανισμοί φύλαξης των συνόρων στέλνουν με ταχείς ρυθμούς στον πάτο του Αιγαίου μετανάστες και πρόσφυγες, που επιχειρούν να εισέλθουν στον «παράδεισο» των δυτικών καπιταλιστικών μητροπόλεων.

Την ίδια ώρα, το ελληνικό κοινοβούλιο ψήφισε τροπολογία για την επιμήκυνση του χρόνου-κράτησης μέχρι και 18 μήνες των μεταναστών χωρίς χαρτιά, καθώς και για τον χαρακτηρισμό ως «επικίνδυνου για τη δημόσια τάξη και ασφάλεια» κάθε μετανάστη στον οποίο θα ασκηθεί ποινική δίωξη για αδίκημα, που επισύρει τουλάχιστον 3 μήνες ποινής! Ακόμη και ο θεμέλιος λίθος του αστικού δικαιϊκού συστήματος, το τεκμήριο της αθωότητας, πάει περίπατο. Χωρίς καν δίκη, οι κρατικές αρχές με μια απλή δίωξη θα μπορούν να απελαύνουν με συνοπτικές διαδικασίες, όποιον κρίνουν ότι αντιστάθηκε ή εξύβρισε τα όργανα, επειδή τόλμησε να ζητήσει, πχ, διερμηνέα για να καταθέσει το αίτημα ασύλου του ή παρακάλεσε για λίγο νερό τους φρουρούς του.



συνέχεια εδώ

Σάββατο 26 Δεκεμβρίου 2009

Γενική Απεργία Διαρκείας (2/4/09)

κείμενο αφίσας:


Δεν είναι για τους μισθούς που δε μας αρκούν

Δεν είναι για τα ωράρια που δεν υπάρχουν

Δεν είναι για την ανύπαρκτη κοινωνική ασφάλιση

Δεν είναι γιατί ο καθένας συνδιαλέγεται ατομικά τους όρους της δουλειάς του

Δεν είναι για τους εργατοπατέρες που ξεπουλάνε αγώνες

Δεν είναι για τα αφεντικά που μας θέλουν με σκυμμένα κεφάλια

Δεν είναι για την ανεργία, τις απειλές, τους βιασμούς, τις δολοφονίες


ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ


Είναι γιατί θέλουμε να απορρυθμίσουμε τους χρόνους της καθημερινότητάς μας

να δημιουργήσουμε ανατρεπτικά πεδία γνωριμίας, συζήτησης, ζύμωσης

για να συλλογικοποιήσουμε τις επιθυμίες μας

και να καταστρέψουμε τους όρους αιχμαλωσίας μας

για μια ζωή χωρίς καταπίεση και εκμετάλλευση

γιατί δεν τους χρειαζόμαστε εμείς, αυτοί μας χρειάζονται

γιατί όλα μας ανήκουν







το κείμενο που μοιράστηκε στην απεργία:


Για τη Γενική Απεργία

2/4/2009

και κάθε Γενική Απεργία

Ορίζοντας ως απεργία το μπλοκάριμα της παραγωγικής διαδιακασίας με την μαζική αποχή των εργαζόμενων απο αυτήν, το ερώτημα που είναι σήμερα πιο επίκαιρο απο ποτέ κατά την διάρκεια μιας «μαζικής - γενικής» απεργίας, είναι αν όντως η χρησιμοποίηση αυτού του επιθέτου αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα. Η προβληματική ως προς τον χαρακτηρισμό μιας απεργίας ως «μαζικής - γενικής», στέκεται τόσο σε ποσοτικούς όσο και σε ποιοτικούς όρους, οι οποίοι έχουν μια κοινή συνιστώσα: την απουσία του συλλογικού σε επίπεδο διαδικασιών και διεκδικήσεων.



συνεχίζεται εδώ


Eνάντια στα νέα μέτρα καταστολής και τον κουκουλονόμο (23/3/09)

Τετάρτη 7 Οκτωβρίου 2009

Ένα μικρό οδοιπορικό στην περιοχή του Ζωγράφου...



Τις μέρες που προηγήθηκαν οι κάτοικοι του Ζωγράφου έδωσαν μία πολύ σημαντική μάχη ,στην προσπάθεια τους να αποτρέψουν τη μετατροπή πέντε πλατειών σε χώρους στάθμευσης αυτοκινήτων. Ένας ακηδεμόνευτος αγώνας, ενάντια στα σχέδια του χουντο-δήμαρχου Καζάκου και της πλειοψηφίας του δημοτικού συμβουλίου. Ο δήμος Ζωγράφου παρότι αποτελεί έναν από τους πιο πυκνοκατοικημένους και τσιμεντοποιημένους δήμους της Ευρώπης, δέχεται συνεχείς επιθέσεις από την δημοτική αρχή και το ΥΠΕΧΩΔΕ. Οι νέοι αυτοκινητόδρομοι στον Υμηττό, η βίλλα ζωγράφου, το μητροπολιτικό πάρκο στο Γουδί και τα νέα σχέδια του δήμαρχου που στοχοποιούν τους εναπομείναντες ελεύθερους δημόσιους χώρους καταδεικνύουν με τον πιο σαφή τρόπο το σύγχρονο μοντέλο της κεντρικής και τοπικής ανάπτυξης. Πιο συγκεκριμένα, στο σχεδιαζόμενο έργο προβλέπεται η καταστροφή πλατειών, στη θέση των οποίων θα υπάρξει η κατασκευή υπόγειων θέσεων στάθμευσης, υπέργειων οικοδομών για εμπορική χρήση και τέλος η ανάπλαση των ταρατσών και μετατροπή τους πάλι σε πλατείες! Με λίγα λόγια τα δέντρα κόβονται, τόνοι τσιμέντου ρίχνονται και στις ταράτσες τοποθετούνται ζαρντινιέρες, κάμερες και παγκάκια από μπετόν. Η ανάπλαση βαφτίζει την ταράτσα πλατεία και δήμαρχοι, εργολάβοι και λοιπός συρφετός έχουν για μια ακόμα φορά κάνει το θαύμα τους.
Στα παραπάνω σχέδια των δημοτικών και οικονομικών αρχόντων και στα διαπλεκόμενα συμφέροντα αυτών, αντέδρασε μία σημαντική μερίδα κατοίκων της περιοχής. Πολύμορφες κινητοποιήσεις, έλαβαν χώρα (πορεία -συγκεντρώσεις-γλέντια στους χώρους που απειλούνται-ποδηλατοπορεία κ.α.) με στόχο αφενός την άσκηση πίεσης για την αναστολή του νέου έργου και αφετέρου την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ενημέρωση για το νέο έγκλημα που πάει να συντελεστεί στην περιοχή. Παρόλη την κινητοποίηση των κατοίκων, η μοναδική απάντηση που δόθηκε από πλευράς του δημάρχου, ήταν η ανακοίνωση της ημερομηνίας δημοπράτησης του έργου.
Η Τρίτη 6 Οκτωβρίου ορίζεται ως η ημερομηνία κατάθεσης των προσφορών. Στην αδιάλλακτη στάση του δημάρχου οι κάτοικοι απαντούν με κάλεσμα για συγκέντρωση – αποκλεισμό του δημαρχείου. Με τον τρόπο αυτό θα παρεμποδίζονταν η κατάθεση των προσφορών των εργολάβων και των απαραίτητων για τη διεκπεραίωση της διαδικασίας δημοτικών υπαλλήλων. Η αντίδραση του, διορισμένου και από τη χούντα, δημάρχου του Ζωγράφου είναι άμεση. Πιστός στο παρελθόν του, καλεί τους «υγιείς πολίτες» του δήμου σε αντισυγκέντρωση, «ενάντια σε κουκουλοφόρους και ροπαλοφόρους» (έτσι χαρακτηρίζει τους κατοίκους που εναντιώνονται στα σχέδια του). Ένα κάλεσμα με στόχο την «περιφρούρηση της διαδικασίας και προάσπιση των αποφάσεων του δημοτικού συμβουλίου, για την επαναφορά της τάξης και της ασφάλειας στην περιοχή».
Το πρωί της Τρίτης οι κάτοικοι που συγκεντρώνονται από τις 7.00 το πρωί έχουν απέναντι τους ένστολους και τοπικούς παράγοντες της Ν.Δ που σαν καλά σκυλιά ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του αφεντικού τους. Ο αποκλεισμός ξεκινάει με περισσότερους από 200 κατοίκους να έχουν συγκεντρωθεί. Η προσπάθεια των τραμπούκων να μπουν στο δημαρχείο εκδιώκοντας τους συγκεντρωμένους, απαντάται δυναμικά. Μετά άκαρπες προσπάθειες να αρθεί ο αποκλεισμός, - με το δήμαρχο μέσα από τα κάγκελα, εκτός εαυτού, να χτυπάει νεαρό κάτοικο- επιστρατεύεται ο εισαγγελέας. Παρά την επέμβαση του, οι κάτοικοι μένουν στις θέσεις τους ενώ η ώρα λήξης κατάθεσης των προσφορών πλησιάζει... Η πρώτη μικρή νίκη, με την προσωρινή ματαίωση της διαδικασίας δημοπράτησης είναι γεγονός.
Η ματαιωθείσα διαδικασία μεταφέρεται για την Πέμπτη 15 Οκτώβρη. Οι κάτοικοι για δεύτερη φορά συγκεντρώνονται έξω από δημαρχείο. Το σκηνικό όμως διαφέρει αρκετά .Το δημαρχείο θυμίζει φρούριο. Διμοιρίες των ΥΜΕΤ έχουν περικυκλώσει το κτίριο. Ασφαλίτες παρακολουθούν τους κατοίκους που καταφθάνουν και Ζητάδες γυρνούν στα γύρω στενά. Οι τραμπούκοι δεν λείπουν. Ένα κλίμα τρόμου πάει να επιβληθεί. Οι συγκεντρωμένοι ξεκινούν τον αποκλεισμό... Ο δήμαρχος πανικόβλητος αναζητεί λύση, εκβιάζοντας ακόμα και τους εργαζόμενους, καλώντας τους να μπουν στο δημαρχείο, παρόλο που το σωματείο εργαζομένων έχει κηρύξει στάση εργασίας. Ουσιαστικά απαιτεί από τους υπαλλήλους να σπάσουν τον αποκλεισμό και να συγκρουστούν με τους κατοίκους.
Η επίθεση των τραμπούκων εναντίον των κατοίκων, βγαίνοντας μέσα από τις γραμμές των ματατζήδων, δεν είναι δύσκολο να οδηγήσει σε συνειρμούς. Η αστυνομική δύναμη κρίνεται μη επαρκής να αντιμετωπίσει τον «εχθρό» και καταφθάνει κι άλλη διμοιρία για να συνδράμει. Μαζί της και ο εισαγγελέας. Οι κάτοικοι απαντούν με συνθήματα « ούτε με τραμπούκους ούτε με τσαμπουκά, τσιμέντο δε θα ρίξετε σ αυτή τη γειτονιά» . Μία δεύτερη απόπειρα των ματατζήδων –ύστερα από παραινέσεις του δημάρχου- να απωθήσουν τους κατοίκους δεν φέρνει κανένα αποτέλεσμα.. Ο δεύτερος αποκλεισμός στέφεται και αυτός με επιτυχία. Εκκρεμεί, η τρίτη και τελευταία απόπειρα δημοπράτησης του «έργου». Οι κάτοικοι και οι αλληλέγγυοι επαγρυπνούν.
Οι τοπικοί αυτοί αγώνες που άλλοτε στρέφονται ενάντια στις τοπικές αρχές και άλλοτε σε κεντρικές πολιτικές επιλογές (Γραμματικό-Λευκίμη) δεν μπορούν παρά να μας βρίσκουν αλληλέγγυους. Επιτροπές κατοίκων, τοπικές συνελεύσεις, μεμονωμένοι άνθρωποι δραστηριοποιούνται ανά την επικράτεια, δίνοντας μαχητικούς αγώνες από τα κάτω, χωρίς κομματικά ευαγγέλια και έτοιμες λύσεις, οι οποίοι οδηγούν σε άμεσα ορατά και νικηφόρα αποτελέσματα. Η ριζοσπαστικοποίηση κομματιών της τοπικής κοινωνίας που αντιλαμβάνεται με πιο σαφή και ξεκάθαρο τρόπο τις τοπικές ανάγκες και τον τρόπο που πρέπει να οργανωθεί και να αντιδράσει, δεν είναι προϊόν κάποιας παρθενογέννεσης Η αναγνώριση λοιπόν της αξίας και της σημασίας των τοπικών αγώνων όπου βιώνονται οι συνέπειες της κεντρικών πολιτικών επιλογών μας δίνει τη δυνατότητα να είμαστε μάρτυρες και συμμέτοχοι του πως το σπέρμα της αμφισβήτησης και η άμεση οικειοποίηση πρακτικών αντίστασης εξαπλώνεται από τον πιο μεγάλο δήμο έως το πιο μικρό χωριό.

Με την συμμετοχή όλων μας σε τέτοιες κινήσεις, προτάσσουμε μέσα από την αυτοοργανωμένη και αδιαμεσολάβητη από θεσμούς δράση σε κάθε γειτονιά, να δοθεί η συλλογική απάντηση ενάντια στα σχέδια του κράτους και κεφαλαίου. Θεωρούμε ότι είναι οι μόνοι υπεύθυνοι για την καταστροφή του φυσικού και οικιστικού περιβάλλοντος, είναι αυτοί που υποβαθμίζουν τις ζωές μας και μετατρέπουν τις γειτονιές σε αποστειρωμένα και άνευρα κέντρα φιλοξενίας ανθρώπων.


ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ - ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ
Πέμπτη 5 Μαρτίου 2009

Για την επίθεση στο στέκι μετανστών με χειρομβοβίδα

Συγκεντρώσεις

...